Witajcie! Przed nami kolejny wpis dotyczący ulgi prorodzinnej. Poprzednie możecie znaleźć tu, tu, i tu. Dziś zajmiemy się konkretami, czyli odpowiedzią na pytanie – jakie kwoty oraz do jakiej wysokości możemy odliczyć od podatku dochodowego od osób fizycznych, chcąc skorzystać z ulgi na dziecko.
Podatnik może odliczyć:
- 92,67 zł miesięcznie, czyli do 1112,04 zł rocznie z tytułu ulgi prorodzinnej na wychowywanie jednego dziecka, przy założeniu, że dochód podatnika po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne nie przekracza łącznie 112.000 zł lub kwoty 56.000 zł (pisałam o tym tu)
- 92,67 zł miesięcznie, czyli do 1112,04 zł rocznie na drugie dziecko,
- 166,67 zł miesięcznie, czyli do 2000,04 zł rocznie na trzecie dziecko,
- 225,00 zł miesięcznie, czyli do 2700,00 zł rocznie z tytułu wychowania czwartego i kolejnego dziecka.
Z powyższych punktów jasno wynika, że obecnie kwota ulgi wynosi 92,67 zł za każdy miesiąc. Rocznie daje to kwoty:
- 1112,04 zł za jedno dziecko
- 2224,08 zł za dwoje dzieci
- 4224,12 zł za troje dzieci
- 6924,12 zł za czworo dzieci
- 9624,12 zł za pięcioro dzieci
- 12 324,12 zł za sześcioro dzieci
Należy dodać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadza żadnego maksymalnego limitu dotyczącego liczby posiadanych dzieci.
Miesiąc? Rok? Jak prawidłowo wyliczyć wysokość ulgi?
Prawo do odliczenia przysługuje jedynie za pełne miesiące kalendarzowe. W przypadku narodzin dziecka – ulgę oblicza się za pełne miesiące poczynając od miesiąca, w którym urodzono dziecko. (np. dziecko urodziło się 26 czerwca – ulga przysługuje za 7 miesięcy od czerwca do grudnia).
W przypadku ukończenia przez dziecko 25 lat – ulgę oblicza się za miesiące poprzedzające 25 urodziny kończąc na miesiącu 25-letnich urodzin (miesiąc 25-letnich urodzin uwzględnia się przy obliczaniu ulgi). Natomiast w przypadku zakończenia nauki przez dziecko ulgę oblicza się za pełne miesiące kończąc na miesiącu ukończenia nauki (miesiąc ukończenia nauki uwzględnia się przy obliczaniu ulgi).
Ulga liczona w proporcji na dni – tylko w wyjątkowych sytuacjach.
Zgodnie z art. 27f PIT, jeżeli dziecko spod opieki rodziców zostaje przekazane w tym samym roku podatkowym do rodziny zastępczej albo do opiekuna prawnego albo zostało umieszczone w placówce zapewniającej całodobowe utrzymanie i następuje to w trakcie miesiąca, każdemu z podatników opiekujących się dzieckiem przysługuje w tym miesiącu odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 miesięcznej kwoty odliczenia za każdy dzień sprawowania nad nim pieczy. Oznacza to, że zarówno rodzice, jak i opiekun prawny albo osoba pełniąca funkcję rodziny zastępczej – za miesiąc, w którym opieka była sprawowana przez różne osoby – za każdy dzień sprawowania pieczy nad:
- jednym dzieckiem – odliczy 3,09 zł,
- dwojgiem dzieci – odliczy 6,18 zł,
- trojgiem dzieci – odliczy 11,74 zł,
- czworgiem dzieci – odliczy 19,24 zł.
Ulga prorodzinna na dzieci uczące się a przerwa wakacyjna w nauce.
Dla rozliczenia ulgi prorodzinnej nie bez znaczenia pozostaje okres wakacyjny, który dla jednych dzieci może stanowić zwykłą przerwę w nauce, a dla drugich oznacza całkowity koniec edukacji szkolnej. Dlatego też rozliczając ulgę prorodzinną należy stosować się do poniższych zasad:
- W przypadku uczniów kontynuujących naukę w szkole (mających zwykłą przerwę wakacyjną) – ulga przysługuje za wszystkie miesiące roku podatkowego tj. 12 miesięcy,
- W przypadku maturzystów, którzy nie kontynuują nauki – ulga przysługuje także za miesiące wakacyjne, tj. 8 miesięcy,
- W przypadku maturzystów, którzy podejmują naukę w szkole wyższej – ulga przysługuje za wszystkie miesiące roku podatkowego, tj. 12 miesięcy,
- W przypadku studentów, którzy po studiach licencjackich podejmują naukę na studiach magisterskich – ulga przysługuje za wszystkie miesiące roku podatkowego, tj. 12 miesięcy,
- W przypadku studentów, który ukończyli studia licencjackie i nie kontynuuje nauki na studiach magisterskich – ulga przysługuje do miesiąca października włącznie, tj. 9 miesięcy.
W jaki sposób odliczyć ulgę? Czy należy dołączyć jakieś dokumenty?
Zgodnie z art. 27f PIT odliczenia dokonuje się w rocznym zeznaniu podatkowym (PIT-36, PIT-37), podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci (informacje te podaje się w PIT/o).
Nie trzeba dołączać do zeznania innych dokumentów. Ale należy mieć świadomość, że na żądanie organów podatnik będzie OBOWIĄZANY przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. Ustawa wskazuje, że w szczególności będą to: (zatem organ może żądać również innych dokumentów)
- odpis aktu urodzenia dziecka,
- zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dla dziecka,
- odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą, a starostą,
- zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
Co w sytuacji, gdy przysługująca kwota odliczenia (ulgi) jest większa od podatku, który powinien zapłacić podatnik (np. ze względu na niskie wynagrodzenie) ?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, w przypadku, gdy kwota przysługującego podatnikowi odliczenia jest wyższa od kwoty odliczonej ulgi na dzieci, to podatnikowi przysługuje kwota niewykorzystanej ulgi (tj. kwota stanowiąca różnicę między kwotą przysługującego podatnikowi odliczenia a kwotą odliczoną w zeznaniu podatkowym). Obowiązują tu jednak pewne zasady i ograniczenia. Jakie? O tym już w kolejnym wpisie. Zapraszam!